Muzikum.pl

Nu jazz

Inaczej elektro-jazz, jazztronica, phusion – styl muzyczny, w którym występuje połączenie elementów jazzowych z muzyką elektroniczną. Tak samo jak electronica, styl ten jest bardzo szerokim pojęciem charakteryzującym wiele podstylów.
Jego powstanie datuje się na lata 90. XX wieku. Do pionierów gatunku należą norwescy eksperymentatorzy: trębacz Nils Petter Molvaer oraz gitarzysta Terje Rypdal.
Pojęcie to obejmuje taką muzykę jak jazz house, będącą połączeniem żywych instrumentów i elektronicznego brzmienia. Przykładami grup tworzących taką muzykę są m.in. francuska St Germain, niemiecka Jazzanova czy brytyjska Fila Brazillia. W ramach nu jazzu wyróżnia się również muzykę w większym stopniu elektroniczną (np. PhusionCulture).

Synth pop

Inaczej synthpop; z ang. synthesizer pop - "pop syntezatorowy") to odmiana muzyki popularnej, charakteryzująca się szerokim wykorzystaniem syntezatorów, automatów perkusyjnych oraz rozmaitych efektów elektronicznych. Cechą charakterystyczną, tak samo jak w innych odmianach muzyki popularnej jest melodyjność oraz często tematyka miłosna przejawiająca się w tekstach.
Synthpop powstał na fali fascynacji muzyków nietypowymi brzmieniami, jakie oferowały syntezatory. Rozkwit muzyki tego typu miał miejsce w latach 80. XX wieku, gdy instrumenty elektroniczne, najpierw analogowe, a później cyfrowe, tańsze były od tych klasycznych. Choć pod koniec owej dekady moda na sythpop przeminęła, to trzeba nadmienić, że gatunek ten ciągle jest rozwijany, stał się on jednak bardziej niszowy.

Ważniejsi twórcy synth pop:

• A-ha
• Alphaville
• Apoptygma Berzerk
• The Art of Nois
• Assemblage 23
• The Assembly
• Camouflage
• Hellogoodbye
• New Order
• Rational Youth
• Red Box
• Revenge (grupa muzyczna)
• Yello

Techno

Gatunek muzyki elektronicznej powstały w Detroit w latach 80. XX wieku. Ze względu na typowo elektroniczny charakter gatunku i dużą popularność na początku lat 90., nazwą techno bywa powszechnie mylnie określana całość elektronicznej muzyki tanecznej.

Charakterystyka

Techno to muzyka elektroniczna o jednostajnym, regularnym rytmie w metrum 4/4. Klasyczne techno posiada stosunkowo szybkie tempo około 130-140 uderzeń na minutę. Muzyka ta charakteryzuje się stosowaniem niemal wyłącznie syntetycznych bądź elektronicznie przetworzonych dźwięków, co odróżnia ją od muzyki house. Niektóre utwory techno posiadają melodie lub wyraziste warstwy basowe, jednak w odróżnieniu od wielu innych gatunków elektronicznej muzyki tanecznej te elementy nie są kluczowe dla gatunku. Muzyka techno, jako że jest przeznaczona przede wszystkim do grania w klubach, jest produkowana w taki sposób, aby miksowanie poszczególnych utworów ze sobą było łatwe: utwory są przeważnie całkowicie instrumentalne i rzadko posiadają rozbudowane partie wokalne, w odróżnieniu od takich gatunków jak house czy trance.

Historia

Początki techno sięgają późnych lat 70. oraz eksperymentalnej muzyki elektronicznej, komponowanej w tamtym okresie. Największy wkład w stworzenie fundamentów techno, ma niemiecka grupa Kraftwerk. Jednak właściwym miejscem i czasem powstania tego gatunku jest miasto Detroit połowy lat 80. Do protoplastów należą m. in. Juan Atkins, Derrick May, oraz Kevin Saunderson, których muzyka zmieniła w owym czasie kształt sceny muzycznej tego miasta. Duży wpływ na ich działalność miały Chicago house oraz funk. Zafascynowani elektronicznymi dźwiękami, zaczęli tworzyć własną muzykę, używając do tego celu automatów perkusyjnych Roland TR-808 oraz TR-909.

Ewolucja Techno

Na przestrzeni lat wyłoniło się kilka podgatunków techno takich jak acid, czy też minimal. Wraz z upływem czasu muzyka ta stawała się coraz bardziej eksperymentalna. Przykładem tej tendencji jest twórczość Cristiana Vogla oraz Jeffa Milla. Sprawiło to, że owa muzyka straciła swój stricte rozrywkowy charakter, a stała się czymś więcej.

Popularność

Na świecie
Techno, które w Stanach Zjednoczonych nigdy nie zdobyło popularności na wielką skalę, trafiło do Europy, gdzie gatunek zyskał większe zainteresowanie. Popularność Techno znacznie wzrosła na początku lat 90., przede wszystkim w Wielkiej Brytanii i Niemczech, gdzie techno wraz z acid house oraz pochodnymi gatunkami było muzyką, która dominowała na ówczesnych imprezach rave.

W Polsce
W Polsce techno odtwarzane jest jedynie w wybranych klubach muzycznych, przez co ma ono charakter raczej niszowy. Również od strony wydawniczej, gatunek ten jest undergroundowy. Największą i jednocześnie oficjalnie działającą wytwórnią o profilu muzyki technicznej jest Currently Processing założona w 1998 r.

Odmiany techno:

• Acid
• Ambient
• Detroit
• Minimal
• Schranz

Ważniejśni twórcy i wykonawcy:

• Brooklyn Bounce
• LFO (grupa muzyczna)
• Members of Mayday
• Millennium
• Mr.X & Mr.Y
• U96
• Underworld (grupa muzyczna)
• Shaun Baker
• Beerhouser
• MaLoY
• Jeff Mills

Trance

I zonk bo chciałem przytoczyć tu artykuł naszego zacnego moda PvdH pt. „Jak powstał Trance.....!!” ale stwierdziłem, że troszkę za długi jest mimo tego, że jest to niewątpliwie najlepszy artykul o trance jaki kiedykolwiek czytalem. Dla zainteresowanych podaję link: bądź: Zajmijmy się tym trance’m. Jedziemy.

Trance (ang. trans, uniesienie, odrętwienie) – styl muzyki elektronicznej rozwinięty w latach 90. Trance charakteryzuje tempo pomiędzy 130, a 145 BPM, bazuje na rozwiniętej, czasem podniosłej, o charakterze hymnu melodii, rytmicznej linii basowej zwykle wspieranej wyższą, rozwiniętą, dynamiczną linią pomocniczą. Większość utworów charakteryzuje także tzw. breakdown, czyli fragment w środku utworu bez beatów.

Historia

Pierwsze utwory opisywane jako trance'owe wywodzą się z szeroko pojmowanego ruchu Acid. Duży wpływ na formę przyszłego stylu miał utwór The KLF – What Time Is Love, a także gatunki techno i house.
Jednymi z pierwszych, uznanych przez większość społeczności jako trance, utworów były: Age of Love grupy Age of Love oraz We Came In Peace autorstwa Dance 2 Trance. O ile o Age of Love można powiedzieć, że podłożyło fundamenty pod styl i formę trance'u, to nazwa gatunku została najprawdopodobniej wzięta od nazwy Dance 2 Trance. Po owej erze narodzin gatunku, muzyka ta przechodziła gwałtowną ewolucję. Wczesny Trance wywarł duży wpływ na ruch Acid z wiodącymi twórcami takimi jak Art of Trance, Emmanuel Top, Hardfloor czy Union Jack.
Dźwięk współcześnie znanego Trance'u został ukształtowany w dużej mierze niezależnie przez Paula van Dyka (For An Angel z debiutanckiego albumu 45 RPM) i Roberta Milesa (Children z debiutanckiego albumu Dreamland). Oba utwory są do dziś uznawane za jedne z najlepszych przedstawicieli gatunku, a Children trafił na szczyty wielu list przebojów i do dziś jest puszczany w radiach muzyki popularnej. Wiele późniejszych utworów starało się naśladować ów styl, przyczyniając się do ostatecznego jego ukształtowania.
Współcześnie Trance jest jednym z trzech najbardziej popularnych stylów elektronicznej muzyki tanecznej obok house i techno i tworzy parasol dla powiązanych gatunków: Progressive, Goa i Psychodelic.

Odmiany trance:

• Acid
• Ambient
• Anthem
• Euro
• Goa
• Hard
• Hardstyle
• Neotrance
• Progressive
• Psychedelic
• Symphonic
• Tech
• Uplifting
• Vocal

Wybrani wykonawcy

• Above and Beyond
• Adam Nickey
• ATB
• Armin van Buuren
• Blank & Jones
• DJ Shog
• Ferry Corsten
• Johan Gielen
• Menno de Jong
• Oceanlab
• Paul Oakenfold
• Paul van Dyk
• Rank 1
• Robert Miles
• Sander van Doorn
• Tiësto
• Jose Amnesia
• Markus Schulz
• Ronski Speed

I wielu, wielu, wielu, wielu innych.

UK garage

UK garage (lub po prostu garage) - gatunek muzyki elektronicznej, która wyewoluowała w Wielkiej Brytanii z takich stylów muzycznych jak house i jungle. Wtedy właśnie DJ-e przestawili swoje gramofony na +8, dodając do house'owych, soulowych i jungle'owych kompozycji bardziej dynamiczny rytm, przeciągliwy, buczący bas i połamany rytm tzw. break-beat. Wszystko to połączone z wokalem dało nam w latach 90. nowy rodzaj muzyki nazwany garage.

Podgatunki garage:

• 2-step – z rytmem synkopowanym, gdzie dźwięk bębna basowego słychać w nieregularnych odstępach
• 4x4 – z rytmem podobnym do tego, występującego w muzyce house, gdzie dźwięk bębna basowego słychać w regularnych odstępach.

Oczywiście wiem, że nie zawarłem tu wszystkiego co można było. Caly przewodnik w wersji full hehe wrzuciłem na zippyshare i tu Wam zapodaje link:
Link: Jeśli macie jakieś uwagi, z czymś się nie zgadzacie, chcielibyście coś dodać to piszcie i zobaczymy co da się z tym zrobić.
To tyle ode mnie. Mam nadzieje, że komuś się to przyda. Pozdrawiam
Dj Ev

Downtempo

Downtempo (lub downbeat) – gatunek muzyczny wywodzący się z muzyki elektronicznej, powstały w latach 90. XX wieku. Jest to gatunek bazujący przeważnie na synkopowym rytmie podobnym do hip-hopowego i na wielu elementach zapożyczonych z różnych gatunków muzycznych. Tempo oscyluje między 80 a 120 bpm choć zdarzają się także szybsze i wolniejsze utwory. Termin downtempo w szerokim znaczeniu określać może też każdy gatunek muzyki elektronicznej nie nadający się do tańca (przeciwieństwo uptempo czyli muzyki tanecznej) lub taki, który ma tempo poniżej 120 bpm.

Odmiany downtempo:

• dub elektroniczny
• trip hop
• illbient
• lounge
• chillout

Ważniejsi twórcy:

• Air
• Amon Tobin
• Flunk
• Bonobo
• Fila Brazillia
• Röyksopp
• Thievery Corporation
• Zero 7
• Sofa Surfers

Electro:

Gatunek muzyki elektronicznej zapoczątkowany przez zespół Kraftwerk, a kształtowany przez producentów funkowych i hip-hopowych.
Jednym z prekursorów gatunku electro jest Afrika Bambaataa, który wydał w 1982 r. jeden z obecnych klasyków tego gatunku, czyli Planet Rock, którym w późniejszym okresie inspirowało się większość artystów electro ze względu na jego nowatorską (jak na tamte czasy) linię perkusyjną i brzmienia, połączone z energicznym rapem ekipy Soul Sonic Force.
Dzisiejsze electro ma wiele rodzajów i podgatunków. Najbardziej popularnym i jednocześnie najbardziej nawiązującym do klasycznego brzmienia są miami bass oraz freestyle, którego najbardziej znani przedstawiciele to niemieccy artyści tacy jak Freestyle Project , Bubble J , czy Anthony Norris, reprezentujący najbardziej komercyjną odmianę freestyle, brzmieniowo nawiązującą do muzyki dance.

Odmiany elektro:

• electro funk
• electro bass
• miami bass
• glitch electro
• nu electro

Glitch

Znany również jako Clicks and Cuts - gatunek muzyki elektronicznej powstały w latach 90. wraz z upowszechnieniem się cyfrowej obróbki dźwięku.
Cechą charakterystyczną tego gatunku jest użycie, zazwyczaj bardzo krótkich, próbek dźwięku oraz efektów wygenerowanych elektronicznie bądź powstałych jako zakłócenie fali dźwiękowej - w miejsce tradycyjnych instrumentów.
Nagrania glitch są minimalistyczne, z silnie podkreślonym rytmem. Większość (choć nie wszyscy) kompozytorów tego gatunku tworzy muzykę za pomocą komputerowych programów do obróbki dźwięku.

Ważniejsi twórcy:

• Autechre
• Oval
• Pan Sonic
• Vladislav Delay
• Apparat
• Múm

Hardcore

Określane też jako hardcore techno to ogólne określenie dla grupy gatunków muzyki elektronicznej charakteryzującej się bardzo szybkim tempem. Hardcore, jako charakterystyczny styl, wyodrębniło się pod koniec lat osiemdziesiątych XX wieku wraz z rozwojem komputerów i trackerów, które były popularnym narzędziem do tworzenia tej muzyki.

Odmiany hardcore:

• Breakbeat hardcore - stosujący nieregularny, synkopowany bit
• Breakcore - łączący elementy breakbeat i glitch w muzyce o szybkim tempie
• Digital hardcore - połączenie breakcore z muzyką gitarową
• Frenchcore
• Gabber - mający największy wpływ w latach dziewięćdziesiątych na pozostałe style hardcore i często z nim utożsamiany
• Happy hardcore - popularny na początku lat dziewięćdziesiątych, charakteryzujący się melodyjnością, pozytywną atmosferą, częstym użyciem pianin i kobiecych wokali
• Speedcore - cechujący się bardzo wysokim tempem (powyżej 200 uderzeń na minutę)
• Terrorcore - mający szybkie tempo i atmosferę rodem z horrorów

Ważniejsi twórcy:

• Aaron Spectre
• Alec Empire
• Bogdan Raczynski
• Bong-Ra
• Droon
• Dev Null
• DJ Balli
• Ladyscraper
• Otto Von Schirach
• Venetian Snares
• Xanopticon
• DJ Pavo
• DJ Zany
• DJ Luna
• Yoji Biomehanika
• DJ Isaac
• The Headhunterz
• Beholder & Balistic
• Technoboy
• Daniele Mondello
• Deepack
• Brennan Heart
• A-Lusion
• Project One
• Noisecontrollers
• Max B Grant
• DJ Duro
• Donkey Rollers

IDM

Intelligent Dance Music – IDM - styl ten powstał we wczesnych latach 90. i wtedy też zaczęto używać tego terminu, początkowo na określenie sceny twórców eksperymentalnego techno i jungle skupionych wokół wytwórni Warp. Obecnie definicja IDM wydaje się obejmować wszystkie eksperymentalne style elektroniki wywodzące się z elektronicznej muzyk tanecznej, jak również inne style muzyki ściśle związane z cyfowym brzmieniem (np. glitch, chip music).
Często zarzuca się, że termin IDM nie jest aktualny, nazwa nie pokrywa się z tym co oddaje ta muzyka, że przede wszystkim muzyka ta nie jest taneczna, natomiast nazwa jest taka a nie inna, ponieważ styl ten wywodzi się z techno, które jest taneczne, ciężkie, agresywne, szybkie. W założeniu gatunek ten jest od techno wolniejszy, mniej agresywny, bardziej melodyjny, improwizacyjny. Dlatego używa się też nazw: intelligent techno, listening techno, art techno.
Prekursorami IDM są tacy artyści jak Richard D. James, Autechre, Plaid, Speedy J i inni, którzy znaleźli się na legendarnych już albumach Artificial Intelligence I i II wydanych przez Warp Records.
Charakterystycznymi elementami tej muzyki są eksperymenty w tworzeniu dźwięków, a jednocześnie precyzja w ich doborze i kompozycji.

Ważniejsi twórcy:

• Aphex Twin
• Autechre
• Boards of Canada
• Bogdan Raczynski
• Brothomstates
• Christian Kleine
• IncorrectSubconsciousness
• Filip Roter-WCHACZ
• Fluke
• Gridlock
• LFO
• Mouse on Mars
• Marian 'Velvet' Pietrowicz
• Plaid
• Seefeel
• Scott Herren
• Speedy J
• Squarepusher
• Stendeck
• Timo Maas
• µ-ziq
• Venetian Snares

Industrial

Awangardowy styl w muzyce elektronicznej, czerpiący inspiracje z fascynacji, a jednocześnie rozczarowania zdehumanizowaną cywilizacją przemysłową, z jednej strony dążącą do technicznej doskonałości, a z drugiej spychającą jednostkę ludzką na dalszy plan.
Styl ten pojawił się w połowie lat 70. w Wielkiej Brytanii (zespół Throbbing Gristle i prowadzona przez jego członków wytwórnia płytowa Industrial Records, a także Cabaret Voltaire, Coil, SPK, Dome, Duet Emmo) równolegle z rockowym nurtem punk, z którym łączyła go brudna, agresywna stylistyka, krytyka istniejącego systemu społecznego i przekonanie o tym, że każdy może tworzyć muzykę. Na przełomie lat 70. i 80. industrial rozprzestrzenił się także w innych krajach - Niemczech (Einstürzende Neubauten), USA (Suicide, NON), Australii (Foetus), Kanadzie (Skinny Puppy, Front Line Assembly), Anglii (Coil), Słowenii (Laibach), Belgii (Front 242), Włoszech (Maurizio Bianchi).

Odmiany industrial:

• Ambient industrial
• Ambient noise industrial
• Post-industrial

Ważniejsi twórcy:

• Angels on Acid
• Arditi (grupa muzyczna)
• Bigod 20
• Boyd Rice
• Celldweller
• Code Industry
• Current 93
• Death in June
• Deutsch Nepal
• Dope Stars Inc.
• Cyberaktif
• Mentallo and the Fixer
• Mindless Self Indulgence
• My Life With the Thrill Kill Kult
• VNV Nation
• Velcra
• Volga (grupa muzyczna)
• Vomito Negro

Jungle

Termin ten prawdopodobnie powstał dzięki imigrantom pochodzącym z Karaibów, którzy byli istotną częścią środowiska jungle rozwijającego się w Wielkiej Brytanii, między innymi działali jako prekursorzy dzisiejszych Masters of Ceremony, uprawiając toasting. Wielu z nich należało do subkultury rude boy. Słowo junglist, oznaczające fana muzyki jungle, prawdopodobnie wcześniej oznaczało mieszkańca dzielnicy Kingston zwanej Betonową dżunglą (ang. The Concrete Jungle) albo człowieka pochodzącego z innego miejsca na przedmieściach stolicy Jamajki, nazywanego po prostu Dżunglą (ang. Jungle). Akcenty karaibskie, mimo że nie są tak silnie eksponowane jak wówczas, przetrwały w gatunku do dziś.
Muzyka jungle (chociaż ten termin nie był wówczas stosowany w mediach) rozwijała się samodzielnie od początku lat dziewięćdziesiątych, inkorporując stopniowo elementy z ragga, między innymi wokale. Postęp gatunku wiązał się z postępem technicznym, jungle zaczęło nabierać nowej, jeszcze bardziej charakterystycznej postaci, gdy producenci zaczęli ciąć i sklejać sample z zapisem partii solowych instrumentów perkusyjnych (m.in. słynny Amen Break ze strony B funkowej płyty "Amen, brother" autorstwa Winston Brothers), aby tworzyć coraz bardziej skomplikowany bit. Do skomplikowanego rytmu nie pasowały proste linie basowe z takich gatunków jak house i techno, więc musiały one również ewoluować. Pionierzy jungle, którzy wydawali już w latach 1992-1993 to m.in.: Andy C, Aphrodite, Bizzy B, Danny Breaks, Brockie, DJ Dextrous, DJ Hype, DJ SS, Fabio, Grooverider, Goldie, Kenny Ken, Krome & Time, LTJ Bukem, Omni Trio, Ray Keith, Rebel MC, Remarc, Rob Playford, Roni Size.

House

O tym trochę szerzej bo raz, że jest o czym a dwa, że to moja muza
Gatunek muzyczny mający swe początki w muzyce disco lat 70. Określenie tej odmiany muzyki pochodzi od nazwy klubu Warehouse.

Definicja

Muzyka House charakteryzuje się tanecznym rytmem, śpiewanymi wstawkami i linią melodyczną opartą na brzmieniu klasycznych instrumentów w rodzaju skrzypiec, pianina, fortepianu a także gitary. Wśród remiksów istnieją wersje "dub", które charakteryzują się wysuniętą na pierwszy plan linią basową.

Historia i początki

House ma swe początki w latach 70. To właśnie w tych czasach w Stanach Zjednoczonych, w miastach takich jak Nowy Jork czy Chicago, zaczęto grać muzykę disco. Były to początki miksowania i zwiększenia roli prezenterów. Gatunek disco po pewnym czasie zaczął przeżywać kryzys związany z coraz większą komercjalizacją i znudzeniem słuchaczy tymi samymi motywami. Często dochodziło do publicznego niszczenia nagrań, jak na przykład słynne publiczne spalenie 100 000 płyt na stadionie w Chicago. Powstawała scena podziemna disco – underground disco, gdzie muzyka była ostrzejsza i bardziej energetyczna niż mainstreamowe disco.
U schyłku lat 70. powstały pierwsze kluby zaspokajające zapotrzebowanie na taneczną muzykę: Warehouse, Muzic Box.

House na świecie

Niedługo potem House zaczął wychodzić poza granicę USA. W roku 1986 w Wielkiej Brytanii pojawiła się kolejna postać na scenie house, która zrewolucjonizowała ten gatunek. Mowa tutaj o Marshallu Jeffersonie, który jako pierwszy wprowadził elementy pianina do housowego utworu. Wraz z grupą Phuture (Spanky, Herbie i dj Pierre) stworzył podgatunek tej muzyki – acid house, który odróżniał się głównie dzięki kolejnej modyfikacji – użycie syntezatora TB-303, który domyślnie przeznaczony był dla gitarzystów. Po raz pierwszy uczynili to oficjalnie w utworze "Acid Trax". Słynny utwór Marshalla "Move your body", często gościł na antenie pirackich rozgłośni radiowych w Londynie. Także to nagranie było uznawane za hymn muzyki house i było grane w kilku londyńskich klubach, m.in. w "Delirium".
W połowie lat 80. wraz z propagacją muzyki house powstały pierwsze wytwórnie zajmujące się głównie tym gatunkiem: DJ International i Trax (obie z Chicago).
Niejako obie wytwórnie przyczyniły się mocno do promocji house poprzez organizowanie imprez objazdowych oraz wydawanie składanek płytowych jak np. seria "Jack Trax". Wytwórnie oprócz działania na rynku lokalnym starały się promować nową muzykę w Europie, szczególnie w Wielkiej Brytanii.
Pierwszym oficjalnym hitem w Anglii stał się "Love Can't Turn Around" nagrany przez Farley Jackmaster Funk. To nagranie było coverem starej piosenki Isaaca Hayesa. We wrześniu 1986 ten utwór osiągnął 10 pozycję. Cztery miesiące później, kolejny hit muzyki house "Jack your body" JM Silka dotarł do miejsca pierwszego na listach przebojów w Wielkiej Brytanii.

Nowe brzmienia

Wkrótce pojawiały się kolejne brzmienia, które były związane z poszukiwaniem nowych rozwiązań i coraz większą chęcią wdrożenia nowego gatunku do współczesnego świata. Armand Van Helden spróbował wymieszać jungle'owy bas z housowym beatem, potem dorzucić trochę wokali no i oczywiście przyspieszyć tempo w ślad za producentami z Wielkiej Brytanii. Tak powstałą muzykę zaczęto określać mianem garage. Nazwa podgatunku wywodzącego się z New Jersey pochodzi od nowojorskiego klubu Paradise Garage gdzie grany house był mocno zbliżony do późniejszego Garage. Pierwsze oficjalnie produkcje czysto garage'owe powstały już po jego zamknięciu. Prawdopodobnie pierwszym nagraniem garage'owym była płyta Todda Terryego Touch Me Baby. Do bogatego zbioru utworów należał np. "You Don't Know" "Serious Intention" czy "Off The Wall" Paula Scotta. Powstały też liczne wytwórnie w New Jersey oraz w Nowym Jorku zajmujące się promowaniem tego podgatunku house. W 1987 roku rozpoczął się napływ twórców house do Nowego Jorku, między innymi dj Pierre z Chicago i Mark Kinchen z Detroit, którzy razem z lokalnymi muzykami (Roger Sanchez, Todd Terry,...) stworzyli silną scenę.

Odmiany house’u:

• Acid
• Ambient
• Anthem
• Bassline
• Chicago
• Dark
• Deep
• Disco
• Dream
• French
• Funky
• Ghetto
• Hard
• Hip
• Italo
• Latin
• Minimal
• Microhouse
• Minimal
• Pumpin'
• Soulful
• Tech house
• Tribal

• Electro
• Jumpstyle
• Progressive

Electro house:

Electro house jest odmianą muzyki house. Czasami w odniesieniu do niej stosuje się też nazwę "dirty house".
Twórcy electro house używają w swoich kompozycjach analogowych linii basowych, "ostrych" i/lub wysoko tonowanych dźwięków prowadzących, bogatych rytmicznie sekcji i przejść. Całość sprawia wrażenie pewnej surowości. Poza tym, charakterytycznie dla muzyki house (a także trance i techno), w electro house występuje takt 4/4 akcentowany równomiernym uderzeniem. Przeciętne tempo utworów waha się od 125 do 135 BPM (uderzeń na minutę).

Przykładowi wykonawcy i utwory elektro house:

• Benny Benassi - Ilusion
• DJ Chus & David Pen - We play house
• Didier Sinclair - Feel The Wave
• Fedde le Grand - Put Your Hands Up For Detroit
• Martijn Ten Velden- I Wish You Would
• Klaas - The Way To Go
• Dms12 - Electro House
• Rio - Rio (S&H Project Remix)
• Mondotek- Alive (Vinyl Likers remix)
• Jean Elan - Where's Your Head At (Klaas Remix)

Jumpstyle:

Podgatunek muzyki house wywodzący się z Belgii i Holandii. Charakterystyczny dla tego gatunku jest skoczny, przesterowany i głęboki dźwięk bębna basowego, podobny do występującego w muzyce gabber. Innym znakiem rozpoznawczym jest clap występujący równo z uderzeniem stopy. Pozostałe dźwięki pochodzą głównie z innych odmian muzyki trance (w szczególności hardstyle, euro trance i uplifting trance), chociaż w niektórych utworach muzyka ta jest łączona również z innymi gatunkami. Przęciętne tempo wynosi 140-150 BPM.

Odmiany muzyki jumpstyle:

Poza muzyką nazywaną ogólnie Jumpstyle wyewoluowały również dwa style, które obecnie są jej odmianami:

• Hard Jump – najbardziej skoczna odmiana, nie posiadająca zbyt rozwiniętej linii melodycznej
• French Tek – eksperymentalna odmiana charakteryzująca się wolniejszym tempem (zazwyczaj około 138 BPM), zapętlaną krótką linią melodyczną, bardzo głęboką stopą i czasem również trzeszczącymi industrialowymi dźwiękami. Odziedziczyła więcej cech z gatunku house, niż pozostałe odmiany.

Taniec jumpstyle

Taniec charakteryzujący się podskokami w czasie których są wykonywane różne ewolucje np. wykopy, obroty etc. Ewoluował z Hakken. Filmy z tym tańcem można znaleźć np. w serwisie YouTube.

Odmiany tańca jumpstyle:

• Freestyle Jump – odmiana Oldschool Jump bez określonej kolejności kroków.
• Team Jump – odmiana Freestyle Jump, tańczona w więcej, niż 2 osoby.
• Duo Jump – odmiana Freestyle Jump, tańczona w dwie osoby.
• Jump Battle – odmiana Freestyle Jump, tańczona w dwie osoby, jednak osoby te nie wykonują tych samych kroków w tym samym czasie.
• HardJump – mocniejsza odmiana tańca, o dużej popularności. Oldschoolowe wyrzuty nóg w przód są tutaj zastąpione charakterystycznymi przytupami, dlatego też HardJump często nazywany jest StampJumpem
• Starstyle – odmiana łączona z C-Walkiem, zawierająca dodatkowe kroki. Przez długi czas była nieznana. Jej popularność wzrosła kiedy zaczęto umieszczać filmy w internecie. Jest trudniejsza od pozostałych odmian, ale przez to bardziej efektowna.
• TekStyle – najbardziej wolna ale najbardziej efektowna z wszystkich odmian, charakteryzujaca sie bardzo wielkim zróżnicowaniem ewolucji. Polega na łapaniu sie za nogi, obracaniu nimi, kopaniu o ziemie, odbiciach nóg od siebie itp.

Ważniejsi twórcy:

• Jeckyll & Hyde
• Scooter
• Dj Marcky
• DJ Coone
• DJ Furax
• Tek Soldierz
• Boombastic's
• DJ Fuzzion
• DJ Dark-E
• DJ Greg-C
• Lobotomy Inc.
• DJ Massiv
• DJ Rude
• JumpfreakZ
• Freemind
• Patrick Jumpen
• Fabio Riberra
• Dj Twisty

Progressive house:

Odmiana gatunku house, w której melodia jest dosłownie progresywna (z ang. progressive - rozwijający się, stopniowy) każde przejście melodii rozpędza się stopniowo od wolnego tempa do coraz to szybszego, jednocześnie pozostawiając bez zmian ilość uderzeń na minutę.

Przykładowi wykonawcy

• Way Out West
• Sasha
• Deep Dish
• Chicane
• John Digweed
• James Holden

Breakbeat

Gatunek muzyki elektronicznej, której charakterystycznym elementem są podziały rytmiczne inne niż 4/4 (w przeciwieństwie do występujących w muzyce house i trance). Rytmy te również często wykorzystują synkopy i polirytmię, co wskazuje na ich związek z muzyką afrykańską lub afro-amerykańską. W Polsce popularność breakbeatu jest nadal mała, zależna od regionu (największą popularność breakbeat zyskał w Krakowie i Łodzi), choć polska scena muzyki elektronicznej dynamicznie się rozwija.
Największy wpływ na rozwój tego gatunku miały zarówno amerykańskie odmiany imprezowego hip-hopu z Florydy (Miami Bass), jak i brytyjska scena oldschool rave (UK Breakbeat). Doprowadziło to do powstania wielu podgatunków.

Odmiany breakbeat’u:

• Nuskool Breaks
• Ragga Breaks
• Electro Breaks,
• Hardcore Breaks
• Progressive Breaks
• Acid breaks
• Big beat
• Breakcore
• Broken beat
• Drill’n’bass

Ważniejsi twórcy:

• Apollo 440
• Basement Jaxx
• Bentley Rythm Ace
• Boom Boom Satelites
• The Chemical Brothers
• The Crystal Method
• Death in Vegas
• DJ Chamber
• Fatboy Slim
• Freddy Fresh
• Captain Funk
• Freestylers
• Fluke
• Hexstatic
• Infusion
• Dawid Holmes
• Mr. Oizo
• Lionrock
• Propellerheads
• The Prodigy

Dance

Potoczna, jednak powszechnie przyjęta wspólna nazwa kilku spokrewnionych gatunków elektronicznej muzyki tanecznej (klubowej), wywodzących się z muzyki house oraz jednego z podgatunków muzyki trance.

Wybrane gatunki, wobec których najczęściej używa się określenia muzyka dance:

Eurodance – muzyka taneczna popularna w latach 90. Utwory tego gatunku charakteryzowały się rytmiczną i szybką, jednocześnie jednak melodyjną muzyką. Zazwyczaj dzieliły się na partie śpiewane przez wokalistkę oraz kwestie rapowane przez mężczyznę. Słowa utworów eurodance zwykle były proste i "wpadające w ucho", niosące najczęściej optymistyczne przesłanie. Gatunek posiadał bardzo licznych reprezentantów takich jak:

• Snap!
• Culture Beat
• Dr. Alban
• Pharao
• Corona
• Masterboy
• Mr. President
• John Scatman
• Real McCoy
• DJ BoBo
• Fun Factory
• La Bouche
• 2 Unlimited
• E-Rotic
• 2 Brothers on the 4th Floor
• Ace of Base

Bubblegum dance (happy house) – gatunek powstały na bazie eurodance pod koniec lat 90. Charakteryzował się zazwyczaj prostymi, humorystycznymi tekstami oraz adekwatnym do nich podkładem muzycznym, stąd też zyskał sobie opinię muzyki przeznaczonej dla najmłodszego odbiorcy. Przedstawiciele gatunku:

• Aqua
• Vengaboys
• Passion Fruit

New Italo Disco – wbrew swej nazwie gatunek nie wywodzący się bezpośrednio z italo disco, a z eurodance. W przeciwieństwie do eurodance nie występują tu już raczej kwestie rapowane, a treści utworów, jak i sama muzyka – niekoniecznie muszą być optymistyczne. W tworzeniu tego typu muzyki bardzo często wykorzystuje się tzw. vocodery – nadające głosowi wokalisty syntetyczne, nienaturalne brzmienie. Również ten gatunek posiada licznych przedstawicieli, takich jak:

• Gigi d'Agostino
• Prezioso
• Natasha Hagen

Epic house – współczesna muzyka taneczna, wywodząca się z muzyki house, niekiedy nazywana jej komercyjną odmianą. Utwory zazwyczaj śpiewane, posiadające wyraźną linię melodyczną, niemal zawsze szybkie i rytmiczne. Bardzo często nagrania tego gatunku to covery lub remiksy starszych przebojów – w praktyce zazwyczaj z lat 80. Wybrani przedstawiciele epic house:

• DJ Sammy
• Groove Coverage
• Novaspace
• Vinylshakerz

Euro house – wspólna nazwa stosowana niekiedy dla gatunków epic house, eurodance i zbliżonych.
Vocal trance (epic trance, euro trance) – współczesna muzyka taneczna mająca wiele cech wspólnych z epic house, jednak będąca jednym z podgatunków trance'u i mająca charakterystyczne dla tej muzyki brzmienie. Również tutaj dominują utwory śpiewane. Wybrani przedstawiciele euro trance:

• ATB
• Ian van Dahl
• DJ's@Work
• Alice DeeJay
• Sylver
• Lasgo
• Fragma
• Paul van Dyk

Drum and bass

Powszechnie skracane do: drum'n'bass, drum&bass, DnB, dnb lub d&b, to jeden z gatunków muzyki elektronicznej. Cechuje się szybkim tempem, zwykle w granicach 160-180 uderzeń na minutę, synkopowaną linią perkusyjną i głębokim basem.
Obecnie produkowany drum and bass przeznaczony jest głównie do grania w klubach, chociaż istnieją nieliczne wydawnictwa wydające muzykę ukierunkowaną na domowych słuchaczy.
Kryteria wyznaczające to, co można ująć w ramy drum and bass, nie są bardzo ograniczone. Istnieją spore różnice między poszczególnymi podgatunkami i dlatego tyle ich, w ramach tego gatunku, zostało wyróżnionych.
Podstawowym kryterium mogącym kwalifikować muzykę jako drum and bass jest tempo. Właściwie nie spotyka się utworów poniżej 160 uderzeń na minutę. Tempo muzyki na przełomie lat stopniowo rosło i dziś przeciętne wynosi ok. 174 bpm. Drum and bass, jako muzyka przeznaczona głównie do grania w klubach, zwykle nie różni się za bardzo tempem, aby poszczególne utwory można było łatwo miksować. Istotnym kryterium jest też rytm, inny niż popularny w muzyce elektronicznej takiej jak house czy techno. Mimo metrum 4/4, ścieżka perkusyjna jest synkopowana i zazwyczaj o wiele bardziej skomplikowana niż w wymienionych gatunkach. Rozbudowana linia basowa jest także charakterystyczną cechą gatunku. Pozostałe elementy muzyki bywają bardzo różnorodne, w drum and bass można usłyszeć niemal każde dzwięki, od ciepłych, soulowych wokali, po mroczne, przesterowane basy.
Kiedyś często dodatkową cechą drum and bass było to, iż był on muzyką tworzoną w całości przy użyciu komputera lub innych urządzeń i graną z płyt winylowych. Dziś, gdy istnieją zespoły grające drum'n'bass na żywo, nie jest już to żadnym kryterium.

Odmiany drum and bass:

Podgatunków drum'n'bass jest bardzo wiele, chociaż sporo z poniższych nazw funkcjonowało tylko w pewnym okresie, gdy dany styl był szczególnie popularny. W środowisku używane są też inne nazwy (np. soulful dnb – określenie drum and bass z elementami soula albo sambass – określenie brazylijskiego drum and bass z elementami muzyki latynoskiej, szczególnie samby), ale trudno mówić aby stanowiły one oddzielne gatunki, zwykle funkcjonują w ramach poniższych:

• Atmospheric drum'n'bass
• Darkstep
• Drumfunk
• Hardstep
• Jazzstep
• Jump-Up (Clownstep)
• Liquid funk
• Neurofunk
• Techno-DNB
• Techstep
• Trancestep/Electrostep

Ważniejsi twórcy:

• Adam F
• Andy C
• Aphrodite
• Black Sun Empire
• DeeJay Delta
• Goldie
• High Contrast
• John B
• LTJ Bukem
• Pendulum
• Roni Size
• Sonic Trip

Noise

Noise - (z ang. 'szum, hałas'). Termin ten jest dość wieloznaczny, używa się go w stosunku do pewnych odmian muzyki elektronicznej jak i tej z użyciem sprzętu analogowego, oraz stricte rockowej (zwykle w zestawieniach: noise rock, noise pop).
Podwaliny estetyki noise/industrial kładł Luigi Russolo, włoski futurysta i kompozytor. Był on autorem manifestu o tytule "Sztuka Hałasu" (L'arte dei rumori) (1913). Kontynuatorem jego koncepcji był Edgar Varese. Postacie równie ważne to John Cage oraz Karlheinz Stockhausen.
W odniesieniu do teraźniejszej muzyki elektronicznej oznacza ekstremalnie hałaśliwą formę muzyki industrialnej, skoncentrowaną na wszelkiego rodzaju szumach, trzaskach, zgrzytach, piskach, nawałnicy przesterowanego dźwięku, a w warstwie przekazu często na fascynacji tematyką sadomasochizmu, samobójstw, ludobójstw, dewiacji, seryjnych morderców, systemów totalitarnych, aktów kanibalizmu, koprofilii itd. Choć nie jest to w żadnym razie warunek konieczny, wiele projektów ma charakter czysto eksperymentalny czy humorystyczny.

Odmiany noise’u:

• harsh noise
• power noise
• power electronics
• ambient noise

Najbardziej znanym projektem noise jest japoński Merzbow (projekt Masami Akity), ogólnie w Japonii istnieje silna scena noise, np. C.C.C.C., Masonna, Monde Bruits, Hijokaidan, Incapacitants, Government Alpha.
Inne, nie-japońskie projekty to np. Atrax Morgue (Włochy), Xome , Wolf Eyes (USA), XV Parówek (Polska).

Krótki przewodnik po MUZYCE ELEKTRONICZNEJ. Życzę miłej lektury

Do napisania tego artykułu skłonił mnie fakt, że wielu użytkowników naszego zacnego forum trochę gubi się w gatunkach, podgatunkach i stylach muzycznych. Czasami ręce opadają gdy czytam, że Max Farenthide tworzy trance, a „Tiesto ma niezłe kawałki hand’s up’owe” :o :eek: itp., itd.. Mam nadzieję, że ów przewodnik po muzyce elektronicznej i jej odmianach pomoże niektórym „ogarnąć temat” i nie pisać herezji za które, należy się przynajmniej krzesło…elektryczne
Zacznijmy więc od początku, od statku matki, że tak się Star Wars’owo wyraże.

Muzyka Elektroniczna

Muzyka elektroniczna to według definicji, muzyka tworzona głównie lub wyłącznie za pomocą elektrofonów (elektromechanicznych i elektronicznych instrumentów muzycznych) oraz urządzeń elektronicznych przetwarzających dźwięki pozamuzyczne lub generowane przez tradycyjne instrumenty akustyczne.
Pierwszy raz termin "muzyka elektroniczna" pojawił się w 1951 w znaczeniu programowym w deklaracji grupy muzyków skupionych wokół kolońskiego studio RTF jako Elektronische Musik.
I szczerze mówiąc tyle na ten temat wystarczy. Głodnych wiedzy wysyłam na niezniszczalne Google bądź wikipedię. Przejdźmy do meritum sprawy.

Gatunki muzyki elektronicznej:

• Ambient
• Breakbeat
• Dance
• Downtempo
• Drum and bass
• Electro
• Glitch
• Hardcore
• House
• IDM
• Industrial
• Jungle
• Noise
• Nu jazz
• Synth pop
• Techno
• Trance
• UK garage

Ambient

Gatunek muzyki elektronicznej, cechujący się odejściem od linearnie rozwijanej linii melodycznej, charakterystycznej dla klasycznej muzyki elektronicznej (Vangelis, Kitaro), na rzecz luźnej kompozycji plam dźwiękowych. Zazwyczaj poszczególne plamy są powiązane stale powtarzaną frazą elektronicznej perkusji, która organizuje utwór pod względem rytmicznym. O ile w innych rodzajach muzyki – od poważnej po punk rocka – osią konstrukcyjną utworu jest przebieg harmoniczny, to w muzyce ambient, utwór rozwija się głównie przez operowanie barwą dźwięku. Drugą podstawową techniką kompozytorską jest stosowanie stałego powtarzania krótkiej frazy melodycznej, która przy każdej repetycji jest minimalnie modyfikowana bądź wzbogacana.
W przypadku obu tych technik efektem jest przesunięcie nacisku z następstwa dźwięków na ich brzmienie, stąd muzyka ambient jest postrzegana jako statyczna i znajdująca się poza czasem. Idealnie nadaje się więc do medytacji.

Odmiany ambientu:

• Ambient dub
• Ambient house
• Ambient techno
• Dark ambient
• Drone music
• Illbient
• Lowercase
• New Age
• Psybient

Ważniejsi twórcy:

• Brian Eno oraz Klaus Schulze – pierwszi kompozytorzy w stylu ambient
• The Orb
• Future Sound of London
• Aphex Twin
• Banco de Gaia
• Biosphere
• Wolfram
• Monolake
• Air
• William Ørbit
• Autechre
• potrosze także The KLF oraz Enigma

Wszystko spoko ale czemu opisałeś tylko Ambient??

swietny przewodnik duzo w tym prawdy! jak dla mnie bomba

Widać że się napracowałeś ale co mnie razi w oczy to w Hardcore :
"Ważniejsi twórcy:

• Aaron Spectre
• Alec Empire
• Bogdan Raczynski
• Bong-Ra
• Droon
• Dev Null
• DJ Balli
• Ladyscraper
• Otto Von Schirach
• Venetian Snares
• Xanopticon
• DJ Pavo
• DJ Zany
• DJ Luna
• Yoji Biomehanika
• DJ Isaac
• The Headhunterz
• Beholder & Balistic
• Technoboy
• Daniele Mondello
• Deepack
• Brennan Heart
• A-Lusion
• Project One
• Noisecontrollers
• Max B Grant
• DJ Duro
• Donkey Rollers"

Wiekszosc to jest wykonwaców Hardstyle'u a Nie Hardcore no ale ...

Temacik dawno wygasł... ale jak mógłby ktoś poprawiź - zarówno Hardcore, jak i hardstyle i jumpstyle należą do HardDance'u....
Skąd masz takie info: "Gatunki trance:
.....
Hardstyle
....."

no hardcore razi w oczy
Do tego ten scooter w jumpstyle

Scooter robi jumpa ale jest znany głównie z trancu(?)